"Ranczo" to opowieść o perypetiach młodej Amerykanki Lucy, która osiedliła się w małej podlaskiej wsi Wilkowyje, gdzie odziedziczyła niewielki dworek, tytułowe ranczo. Lucy przyjeżdża do Polski z zamiarem wyremontowania go. Ludzie, z jakimi się spotyka, problemy, jakie przed nią stają i sytuacje, z jakimi musi sobie radzić, składają się na ironiczny a jednocześnie bardzo realistyczny obraz życia i mentalności wiejskiej społeczności.
Lucy w pierwszym odcinku spotyka się z zupełnie obcą jej rzeczywistością i mentalnością kraju przodków. Pani z wielkiego miasta za oceanem powoli zyskuje akceptację mieszkańców wsi. Oczarowana Polską postanawia zostać na dłużej. Jej decyzja niweczy plany miejscowego wójta, który chciał pozyskać dworek dla swojej córki. Prowadzi to do pierwszego konfliktu między Amerykanką a wójtem.
"Ranczo" w humorystyczny sposób, patrząc na wieś i jej mieszkańców z perspektywy Amerykanki Lucy, demaskuje nasze typowe przywary i stereotypy myślenia. Poszczególne sceny i sytuacje składają się na zabawny i pełen dowcipu obraz ukazujący "prawdziwych Polaków".
Postaci "Rancza" to wachlarz niezwykle wyrazistych osobowości. Obok Lucy (Ilona Ostrowska) główne postaci to wójt i proboszcz (mistrzowskie kreacje Cezarego Żaka), Kusy (Paweł Królikowski) - malarz z problemem alkoholowym oraz szereg innych znaczących postaci: nauczyciel, doktor, policjant, gospodyni księdza i inni.
W serialu występują także: Artur Barciś, Grzegorz Wons, Bogdan Kalus, Piotr Pęgowski, Leon Niemczyk, Franciszek Pieczka, Marta Chodorowska, Piotr Ligenza, Magdalena Waligórski, Bartłomiej Kasprzykowski, Sylwester Maciejewski, Marta Lipińska, Katarzyna Żak.
Serial otrzymał nagrodę Telekamery 2009 w kategorii Serial Komediowy, a także Super Telekamerę Roku.
GŁÓWNE POSTACI SERIALU:
Lucy - Ilona Ostrowska
Amerykanka ok. trzydziestki, polskiego pochodzenia, mówiąca niezbyt poprawnie po polsku. Lucy jest kobietą czynu, żywi też amerykańską skłonność do widzenia spraw prostymi.
Proboszcz - Cezary Żak
Wiek średni, rutyna i zniechęcenie. Stara sie unikać kłopotów, wstawić w kościele witraże, wymienić organy...
Wójt - Cezary Żak
Wioskowy baron, główny obrońca starego porządku i oponent Lucy,. Właściciel tartaku, pieczarkarni z przetwórnią i dużego gospodarstwa. Kompletnie panuje nad wsią. Oszczędny do przesady, po chłopsku chytry i skryty, nie pozbawiony jest specyficznego poczucia humoru. Ma żonę i córkę. Marzeniem dorastającej córki jest wyrwać się w świat, marzeniem matki – zatrzymać córkę na miejscu. Żona jest kobietą o dużej sile charakteru, a jej stosunek do wójta bywa mocno krytyczny. Śmiało można powiedzieć, że wójt rządzi wsią, lecz wójtem - wójtowa.
Kusy - Paweł Królikowski
Mniej więcej czterdziestolatek, dziecko wsi, które się wyrodziło. Niegdyś porzucił wieś, najpierw dla liceum plastycznego, potem dla Akademii Sztuk Pięknych. Poszukiwania artystyczne zaprowadziły go w rejony, gdzie nie docierają ani klienci, ani krytycy. Z czasem pojawiła się frustracja, depresja i naturalnie alkohol, nieodłączny atrybut artystycznej porażki. Razem z żoną wrócił na rodzinną wieś próbując skupić na rzeczach ważnych. Wkrótce żona Kusego zmarła, a on prawie przestał malować - nie miał zresztą czasu, zajęty otwieraniem kolejnych butelek. Pewnej nocy zasnął nad szklanką, z zapalonym papierosem w dłoni. Stary drewniany dom spłonął do szczętu wraz ze wszystkimi obrazami Kusego. Samego Kusego ludzie zdążyli wyciągnąć spod płonącej belki, która przygniotła mu nogę. Od tej pory został Kusym – wiejskim kuternogą bez niczego, poza skłonnością do szklanki, żyjącym z drobnych sum za dorywcze prace. Babcia Lucy zlitowała się i dała mu komórkę, w której urządził sobie mieszkanie. Kusy zrezygnował ze wszystkich ambicji, marzeń i planów i postanowił przeżyć resztę dni tak, jak los zdarzy.
Polonista Tomasz Witebski - Jacek Kawalec
Nauczyciel języka polskiego, redaktor miejscowego pisemka „Wieść gminna” wydawanego z funduszy gminnych. Później również tajny redaktor opozycyjnego pisemka „Wieść parafialna” – tak to bywa, jak we wsi jest jeden polonista. Jest mężczyzną przystojnym, grzecznym i taktownym. Te cechy uzupełnia jeszcze jedna – jak on potrafi słuchać kobiet! Te oczy takie mądre, uważne, delikatne... jeśli polonista ma jakieś problemy z kobietami, to tylko wynikające z nadmiernej podaży. Łatwo ulega presji, jest całkowicie zależny od wójta, którego się boi, choć przelotnie żywi rewolucyjne skłonności. Poloniści jednak, jak wiadomo, rzadko wywołują rewolucje. Wykształcony humanistycznie kawaler staje się niejako naturalnym kandydatem na narzeczonego Lucy – która też lubi przecież, kiedy mężczyzna potrafi jej słuchać.
Wójtówna Klaudia - Marta Chodorowska
Córka Wójta, jedynaczka studiująca w liceum z internatem w Radzyniu, bardzo kochliwa. Swoje kolejne poglądy, a nawet światopoglądy, dostosowuje do kolejnych narzeczonych. Stąd jej radykalne zmiany stosunku do świata, za którymi idą drastyczne zmiany wyglądu i zachowania. Wójtówna pojawia się za każdym razem w innej postaci: religijnej entuzjastki ruchu Oaza, punka, wegetarianki na tle hinduistycznym, gotki (chodzi o żeńską fankę gotic rocka), yuppiszonki. Ciągłe przemiany Klaudii dają okazję do przedyskutowania różnych postaw wobec życia i różnych poglądów, rzuconych na wiejskie tło. Lucy jako jedyna we wsi wie trochę o młodzieżowych subkulturach i rozumie, że punk musi mieć irokeza na głowie, a wegetarianizm nie jest rodzajem choroby umysłowej.
Doktor Piotr Wezół - Wojciech Wysocki
Lekarz medycyny, sceptycznie odnoszący się do możliwości gałęzi nauki, którą reprezentuje. Najważniejsza jest profilaktyka, potem jest już za późno, co uświadamia pacjentom smutnym albo wręcz ponurym tonem. Bardzo się dziwi wyleczeniom (które mu się jednak zdarzają dość często) i traktuje je w kategoriach cudu. Kandydat na przyjaciela Lucy, ale w zbliżeniu przeszkadza chorobliwie zazdrosna jego żona, mikrobiolog, zatrudniona w miejscowej mleczarni. Przeszkadza też i to, że doktor żywi w ogóle silną nieśmiałość wobec kobiet, szczególnie wykształconych.
Michałowa - Marta Lipińska
Wdowa, gospodyni księdza. Skrajna i gderliwa konserwatystka, podejrzliwa wobec wszystkiego, co obce – co nie znaczy przecież, że ma serce z kamienia. Dzięki niej ksiądz, siłą rzeczy pozostający w stanie bezżennym, poznaje niektóre aspekty małżeństwa ze stanowczą kobietą o trudnym charakterze – niestety akurat te najmniej przyjemne. Za to Michałowa świetnie gotuje i umacnia księdza w przekonaniu, że celibat dla kapłana jest rodzajem gratyfikacji, a nie wyrzeczenia.
Więcławski - Grzegorz Wons
Miejscowy przedsiębiorca od lat związany z wójtem. Ileż to już przetargów razem, przy obopólnych korzyściach... Więcławskiego jednak z wójtem nie łączy przyjaźń – jak dla odmiany da się zarobić kosztem wójta, też dobrze. Kusy mówi o nim, że serce zastawił w banku pod pierwszy kredyt i nigdy nie zgłosił się pod odbiór. Może trochę przesadza, ale nie bardzo.
Więcławska - Dorota Chotecka
Żona Więcławskiego, prowadzi we wsi sklep. Twarda kobieta małego biznesu, ale jak coś zostanie, to biednym odda, a jeżeli naprawdę ktoś nie ma jak zwrócić tego, co wziął w sklepie na zeszyt, to poczeka. Kiedy Więcławski mówi o niej tradycyjnie „moja lepsza połowa”, to akurat ma zdecydowanie rację.
Solejuk - Sylwester Maciejewski
Miejscowy złodziej – recydywista, ojciec siedmiu synów i jednej córki. Solejuk kradnie, można powiedzieć, na własne potrzeby, albo też ze złości na żonę, która go czasami denerwuje. Wtedy Solejuk włamuje się i daje złapać, a baba zostaje sama z dzieciakami. Nawet nie zauważa, że synowie mimo wszystko nie idą w te ślady. A już zwłaszcza jeden, który ma „przychapienie” do czytania.
Solejukowa - Katarzyna Żak
Matka Polka w nieustającej ciąży. Taki charakter ma, że zachodzi mimo że środków żadnych nie używa na dzieci. Pewnie że w ciąży jej ciężko, ale co robić. Takie ono jest to życie.
Hadziuk Tadeusz - Bogdan Kalus
40 lat, zawodowy bezrobotny na utrzymaniu babki, wraz z żoną, która też nie pracuje. Przesiaduje w dwoma kumplami pod sklepem spożywczym i komentując rzeczywistość popija piwo, czekając, co los ześle.
Hadziukowa - Dorota Nowakowska
Bezrobotna krawcowa; nie może dostać pracy ale stara się, dorabiając zbieraniem runa leśnego, utrzymać gromadkę drobiazgu.
Barmanka Dębiak Wioletta - Magdalena Waligórska
Zwana Letką z powodu prowadzenia się, zatraca się niepotrzebnie w uczuciu, potem ją chłop bije a ona mu wybacza, bo on jej też. Obecnie najchętniej zatraca się z Kusym, ale rzadko, bo Kusy w tym celu musi być w miarę trzeźwy i chętny jednocześnie, o co niełatwo.
Babka zielarka - Grażyna Zielińska
Lat 80, zwana Babką, była położna, od lat na emeryturze, dorabia ziołolecznictwem. Chętnie się u niej leczą, bo bierze mało a czasami wcale, ale trochę się jej boją, bo zdaje się, że potrafi czytać w myślach. Leczy się u niej także doktor Wezół, profilaktycznie i, naturalnie, dyskretnie.
Pietrek - Piotr Pręgowski
Młody pomocnik Więcławskiego, pracujący dorywczo i na czarno, oczywiście. Uchodzi za niegramotnego umysłowo, na ogół słusznie, ale spryt swój ma i czasem tylko głupiego udaje, bo mu tak wygodniej.
Japycz - Leon Niemczyk
Mężczyzna w latach podeszły, bywały na kilku zagranicznych budowach i życiem zniszczony. I po niemiecku trochę potrafi i po węgiersku i po arabsku – choć na ile potrafi, tego we wsi nikt sprawdzić nie może. Od wielu lat emeryt, krzepki jednak, dorabia czym popadnie.
Chór grecki
Cztery z wymienionych wyżej postaci - Japycz, Pietrek, Solejuk i Hadziuk najchętniej przesiadują na schodkach przed sklepem, racząc się rozmową i – jeśli się trafi – winem owocowym. Zwykle jeden z nich jest zajęty, na ogół więc siedzi trzech – zwykła proporcja między pracującymi i odpoczywającymi.
Trójca ta, o wymiennym składzie, pełni rolę swoistego chóru greckiego, komentującego wydarzenia i różne zjawiska z otaczającej rzeczywistości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz